FİNAL DERDİ OLMAYAN MÜSLÜMAN YAZIK EDİYOR KENDİNE!

Kardeşlerim, final derdi olmayan Müslüman, yazık ediyor kendine. Çok yazık ediyor. Neden? E bütün emeklerini bilerek boşa harcıyorsun sen. Final diye bir derdimiz olmalı bizim. Korkumuz olmalı bizim. Ve Allah’a güvenmeliyiz. Akıl bunu gerektiriyor. Ömer bin Hattab, Radıyallahu anh bildiğimiz gibi hani hançerlenip, yaralanmış evine getirilmişti. Gelen, Ömer sana ne mutlu, Ömer seni Peygamber çok seviyordu.. Doğru. Aşere-i mübeşşereden cennetle müjdelenmiş 10 kulundan biri Allah’ın. Ama o onlar öyle dedikçe, bir cevap vermiş o. Veyli illem yerhamni Rabbi! demiş. Siz öyle diyorsunuz ama, Rabbim merhamet etmezse vay benim halime diyor. Vay benim halime. Rabbinin rahmetine umut bağlamış. Zamanın birinde, kadim zamanda bir delikanlı, genç yaşta, Müslüman bir çocuk, can çekişiyor. Annesi de çok takva bir kadın. Herkes öyle biliyor. O can çekişirken birisi ona diyor ki: Seni Allah anana bağışlar, anana salarlar seni merak etme diyorlar. Hem annen seni çok seviyor, hem annen iyi bir kadın, saliha bir kadın, Annene bağışlar seni Allah diyor. Can çekişirken verdiği cevap çok önemli. Ben öyle istemem diyor. Anam beni çok sever ama, Allah anamdan daha merhametli, ben Allah’a sığınırım, anama sığınmam diyor. Akıl meselesi bu. Hayata bakış meselesi. Annemi de alır beraber cennete gideriz edebiyatı yapmıyor. Tamam annem beni çok seviyor ama, ben sığınacaksam Allah’a sığınırım, o daha merhametli diyor. Burada kardeşlerim, birbirimize, kesinlikle hüsn-ü hâtime duâsı yapmamız lazım. Allah sonumuzu hayretsin demek lazım. Kimsenin ayağı kaymaz diye bir şey yok. Dili kaymaz diye bir şey yok. 80 sene yürüyorsun, 80. sene kayıyorsun, kalça kemiğin kırılıyor, platin takıyorlar tutmuyor, sakat kalıyorsun. İman da böyle bir şey. Bedenin, sonuna kadar sağlam kalmıyor da, imanın niye garanti kalsın? Çocuğumuz hafız oldu. Elhamdülillah de! İş bitti mi? Enayilik yapma, ne iş bitti? Asıl şimdi tehlikeye girdin sen. O normal bir sokak çocuğu olsaydı şeytan ona haftada bir bir talimat verip gidecekti, şimdi günaşırı şeytan kapısında o çocuğun. Çıldırtana kadar yanında duracak şimdi. Çocuğumuz, iyi oldu, imam hatip mezunu oldu. E Allah mübarek etsin. İş bitti mi? Şimdi başlayacak! Sen buna din öğrettin, fıkıhtan bir şeyler öğrettin. E bunu şeytan affeder mi? Kendimizi garantide bilmemiz akılsızlığımızı gösterir.