Ben 60 yaşındayım hocam. 10 yaşından sonra babamın o korumalı alanının dışında kaldım. Okulla tanıştım, sonra üniversite ile tanıştım, ama, geçmişimin muhasebesini yapmak hiç istemiyorum. Çünkü hiçbir zaman ben babam değilim. Hiçbir zaman annem değilim. Benim hanımım da, benim annemin yaşadığı zamanı yaşamıyorlar. Bugünü, nasıl değerlendirebilirim? heyecanım ve gayretim var. Öbüründen belli istifadeler yaptım mesela, bir önceki nesil, öğrencisine şiddet kullanabilen, yani hoca-öğrenci şiddeti tabi bu, polis şiddeti değil, kullanabilen bir nesildi, bunda haklılıkları belki vardı. Bizde o yok. Yani ben kendi çağımın, kendi imkanlarımın hesabını Allah’a vereceğimi düşünüyorum. Benim geçmişimi değerlendirmemin bir manası yok geçiyor içimden.
Tebliğ et!