Örtünmek İçin Dayak Yiyen Kızın Mektubu

Bir tane ablamız Ömer abi, bir mektup yollamış Abi kalbinizi çok sıkı tutun Yani ben niye rahat okuyacağım, ben ağlama işlemini evde hallettim geldim Ama bu mektup vicdanı olan insanı şuan paramparça edebilir Birçok amelini yapmayanı da çok utandırabilir abi Rica ediyorum birkaç dakika dünya namına şuan kalbiniz dursa bir dakika Beş dakika şu mektubu dinlemem lazım diyin Gerçekten yürekler dayanmayacak Hayalhanem adına gelen bir mektup Selamün Aleyküm aziz kardeşim Bundan 6 yıl önce Risale-i Nur yarışması olacakmış Hocam da sağolsun beni layık görmüş bu yarışmaya Ve bana gelip dedi ki, bu yarışma için seni düşündüm ne dersin? Ben de dedim ki, Hocam nasıl olacak ki? Yapabilir miyim? Başarabilir miyim? Yaparsın, beraber çalışırız, Allah’ın izniyle başarırsın dedi Birinci sözden başlayarak Bismillah dedik Birinci söz gibi her hayrın başı olan Bismillah gibi Fani katta birinci çıktık Elhamdülillah O sevinçle bana verilen hediyeyi eve getirip aileme gösterdiğimde Annemin tepkisi : Sanki matematik yarışmasında mı birinci oldun? Sanki derslerinde başarı sağlamışsın gibi bir de seviniyorsun dedi. Ve hediyeme bakarak , güzelmiş ama ne bileyim işte Ailemin bu tür tepkisi beni düşünmeye sevketti Hayatımda bir terslik olmalıydı Kırmızı kitaplar bana sonsuzluğu, daimi mutluluğu fısıldarken, Ailem fani, kısa basit şeylerden bahsediyordu Eğer baki olan şeyler ailemin söylediği gibi derslerse Neden matematikten düşük ya da yüksek not aldığımda üzülüyordum Hani daimi şeyler mutluluk verirdi? Demek ki ebediyet denen şey matematik olmamalıydı İşte benim Risale-i Nur aşkım tam da burada başladı Ailemden gizleyerek, zorla da olsa okudum, terketmedim, terk edemedim Elhamdülillah Evdeki Kur’anını, hadis kitaplarını , Risale-i Nurlarını rahat evinde okuyamayanlar Sizlere gelsin bu mektup,vay halinize, vay halime. O zamanlar namaza da başladım. Bir bayan ablanın mücadelesi. Birazdan çok çok mahvedecek cümleler gelecek O zamanlar namaza da başladım. Ailem sanki sürekli bana okuluna bak, şu namazla öldürdüğün vakti azıcık ta derslerine ayır, boş-boş zamanını harcıyorsun Namazını her zaman kılarsın diyordu, yılmadan devam ettim Yatsı namazı okunana kadar dershanede, okulda durup namaz vakitlerini bekliyordum. Taa ki yatsı okunup , en son namazımı da kılana kadar. Eğer eve gelirsem kıldığım namaz gözlerine batabilir Namazlarım kaçabilirdi, bu yüzden dışarıda kılıp namazlarımı eve öyle gelirdim. Vay ki rahat evlerinde namazlarını kılamayanlara Sülalem ailemden beter Evrime inanıp çocuğun adını Evrim koyanı mı dersiniz? Yoksa kapalı olan karısını zorla açanı mı? Böyle bir sülalede yaşamak çok zor. Bunu en iyi siz anlarsınız. İnsanlar evlerine rahatlamaya giderler. Biz evimize her gittiğimizde, yastığımızdaki gözyaşları gün ağarıncaya kadar kurumaz Bazıları dini anlatıp, namazını kıldığı için, ailesi için gurur kaynağıdır. Biz bunları yaptığımız için yobaz, tarikatçı, geri kafalı, beyni yıkanmış, okusa da adam olmayan insanlar oluruz. Beni en iyi siz anlarsınız. Aslında siz bir konuda daha şanslısınız, çünkü örtünmek size farz değil. Ama bana farz. Bu yüzden 3 yıldır kapanma mücadelesi veriyorum. Ne zaman bu konuyu açsam kavga, gözyaşı, ve küfür eder gibi suratıma kapanan telefonlar. 3 yıl önce kapanacağımı söylediğimde, babamın halasının oğlundan yediğim tokat mı kalmadı? Babamın kapanırsan seni evlatlıktan reddederim diye attığı nidalar mı? Yoksa kapanırsan bu eve bir daha gelemezsin diye duyduğum cümleler mi ? Verdiğim mücadeleye artık son verip, kimseye söylemeden, ailemden gizleyerek, izinlerini de almayarak gizlice kapandım Elhamdülillah Çünkü ortada ne izin alacak bir konu var, ne de fikir beyan edilecek, haddi aşılacak bir mevzu. Gerek kovulmak, gerekse reddedilmek pahasına da olsa bunu yapmalıydım. Bir günah ki düşünün her gün, her dakika, her saniye kalbim buna daha fazla dayanamadı. Kapandım ve kapandığımı sonradan söyledim. Kabul etmek zorunda kaldılar. Bu cesareti bana veren, yollarımı düzlüğe çıkartan sizin Alevi olmanızdı. Alevi soyundan gelip, bu şekilde İslam kahramanı bi insan olmanız beni oldukça cesaretlendirdi. Beni derinden etkiledi. Bu yüzden bu nacizane hediyemi Hayalhanem’ize kabul buyurun. Belki Hayalhanem’izin böyle bir hediyeye ihtiyacı yoktur, ama benim gönül hanemin, şahsi hanemin böyle tutunacak bir dala ihtiyacı var. Ben de sizler gibi Allah izin verirse, üniversitem bittiği anda, hanımlara özel bir ilim ve kültür derneği açmanın hayaliyle yaşıyorum. Sizler gibi Risale-i Nurla yanan imanlar ateşinde insanları kurtarmaya çalışmak tek gayem olucaktır. Bu konuda sizden dua istirham ediyorum. Lütfen dualarınızda ismen beni de unutmayın. Çünkü bizim dünya değil, ahiret parasına ihtiyacımız vardır. Selam ve dua ile … Allah’a emanet olun … Vesselam, bu abla için , ve herşey için El-Fatiha