Bırakın sigarayı, bedene zarar veren zemzem bile olsa içilmez.. Nureddin Yıldız

Ne yemeyeceğiz sorusunun birinci cevabı, alkol ve domuz değildir. Sana zarar veren hiçbir şeyi yemeyeceksin. Birinci cevap budur. Bizim yeme kültürümüz diyelim, çok çağdaş, modern bir kelime kullanmış olayım, bayağı iyi hoca olmuş olurum. Bizim yeme kültürümüz, yeme kültürümüz. Yeme terbiyemiz, yeme adabımız desem çok İmam-ı Gazâlî’ce olmuş olur. E bizde bu asırda yaşıyoruz böyle biraz biliyoruz yani bu teknolojiden. Bizim yeme kültürümüzün, 1 no’lu kuralı, zarar vereni yemeyeceksin! Zemzem suyu bile, sana zarar veriyorsa, içmeyeceksin! Hurmayı doktor sana yasakladıysa, Ramazan’da iftar ederken bile yemeyeceksin onu. Ya hurma sünnet değil mi? Sana haram. Kime sünnet? Kime zararı yoksa. Allah, bütün kulları, secdeye kapansın diye yarattı. Niye yarattık diye sorusunu sorduğumuz zaman secde edin diye diyor. Secde secde, kul Rabb’i için toprağa alnını koyacak. Ama belin ağrıyorsa sen secde yapma kafanı eğ yeter diyor, ima ile kıl diyor. Secdesinden bile Allah vazgeçiyor, senin yeterki belin ağrımasın diye. Damarların tıkanmış, nefes borun tıkanmış, solunum sistemin çökmüş, ciğerlerin çürümüş, nefes aldığın yerde araba egzozu gibi zehirli gaz çıkarıyorsun, ağzın burnun her yerin şişmiş turşu yiyorsun hala! Mü’min bu kadar basiretsiz olmaz, bu söze de gülmez Mümin. Gülünecek bir şey söylemiyorum. Hayatımızı, yaşam tarzımızı anlatıyorum. Kitaplarda, haram yiyecekler arasında turşu yok, doğru. Kavurma yok, doğru. Kitaplarda, Allah; وَلَا تَقْتُلُٓوا اَنْفُسَكُمْۜ diyor. Sizi öldürecek işleri yapmayın diyor Allah. Nasıl bir insan, her gün bir parmağını kesse, bir bugün bu öbür gün bu parmağı her gün bir şeyini kesiyor sırayla. Buna ne diyoruz? Katil diyoruz. Ha intihar etmek için bir seferde kendisini öldürmüş, hergün bir parmağını bir damarını keserek kendisini sonunda iki ay sonra öldürmüş. Katil! Her gün bir lokma doktorun sana yasak ettiği şeyi yemen de nihayetinde hergün bir parmağını kesmen gibi. Sigara içmen de böyle, turşu yemen de böyle, sana yasaksa, filan bıldırcın etini yemen de böyle. Müslüman, kendisine, zarar veren şeyi yiyemez. Birinci yemek kültürümüz budur bizim. Peki bu zararı nasıl tespit edeceğiz? İki türlü tespit ederiz; Birincisi, yedin içtin, kıpırdayacak halin kalmadı, elin kalkmıyor. Sistem iyice yemek dolduğu için, vücudun, yeni gelen şey de pek hoşuna gitti. Haram. Yiyemezsin. Niye yiyemezsin? Çünkü kapasite bitti. Trafiğe çıkamayacaksın sen bu yükle. Trafiğe çıkamayacağın için yemen de yasak. Nasıl istiap haddinden fazla yük koyamıyorsun araca, üç kişilik koltuğa sekiz kişi koyamıyorsun, üç kaşıklık mideye de sekiz kaşık koymayacaksın. İstiap haddinden fazlası yasak. Yeme kültürümüzden konuşuyoruz. Nedir? Yeme kültürünün birinci kanunu dedik ki zararlı şey yemeyeceksin. Bu zararı nasıl tespit edeceğiz? E kapasite istiap haddi ile. İstiap haddi ile. İkincisi; Deneyerek, öğrendiysen ya da, tıp, tedavi esnasında sana şu yiyecek yasaktır dediyse, yemeyeceksin. Dolayısı ile insan, ne yer, ne yemezin, fetva kaynağı tıptır aslında. Veya kendisidir.