Bir türlü memnun edemediğimiz, geçinemediğimiz, anlaşamadığımız, ya bunu niye yaptın dediğimiz insanlar… Bununla ilgili bir hikaye var. Beni çok duygulandıran bir hikaye. Konya’da metfun, Osmanlı ulemasından bir zat var. Hadimi hazretleri. Şu minvalde bir hikaye anlatır. Talebeleriyle birlikte otururken, durup durup şu cümleyi söylüyormuş: “Ah ah çoban… Kazandı çoban. Hem de ne kazandı.” Duruyor böyle.…
Çayımı bekliyorum. Kusura bakmayın Sen kralsın. Sen kral, biz .. paketçi O zaman başlayalım. Derdin sana dermandır. Yetmez mi? Bunu konuşacağız. Harbiden derdimiz bize dermanmış. Biz derman olan şeyi başımızdan defetmeye çalışıyoruz Bu yaptığımız acaba doğru mu ? Onun üzerine konuşup İnsan tabi bu dünya hayatında, nasıl ki nefes alıp veriyor Yiyor içiyor. Değil mi…
Bak bir tane sahabiden örnek vereceğim. İkinci Halifemiz, Emîrü’l Mü’minîn. Allah’ın selamı üstüne olsun. Allah ondan razı olsun. Nefsi kınama konusunda, nefs-i levvâme konusunda tasavvuf ehlinin öncüsü, örnek aldığı en önemli zatlardan bir tanesidir. Hz.Ömer, Allah’ın dinini, tasavvufu zirvede yaşayan bir adamdır. Bir gün Halife, ahırına giriyor. İneğin memesine ellerini koyuyor ve süt sağmaya başlıyor.…